این روزها، به همت یک حقوقدان برجسته ایرانی، نه تنها خواب خوش چهل ساله ی قضات و مسئولین دادگاه های قرون وسطایی حکومت اسلامی آشفته شده است، بلکه دریچه ای روشن به روی مردمان ایران نیز گشوده شد تا بتوانند پس از این صدای خفه شده ی خود را به گوش جهانیان رسانده، و خواستار حقوق خود، و حقوق قربانیان حکومت اسلامی در دادگاه های جهانی باشند. روز گذشته دکتر کاوه موسوی، استاد حقوق دانشگاه و از داوران دادگاه لاهه، اجازه بازداشت مردی در بیرون از مرزهای ایران را گرفت، که، همراه با قضاتی دیگر، فرمان قتل عام هزاران ایرانی را در دهه شصت صادر کرده بود.◄

فدوی، بعنوان دستگرمی و فتح باب، این پرسش را طرح میکند که آیا خوانندگان محترم ضدانقلاب شرافتاً موردی را سراغ دارند که در آن، حضرات آیات، برادران محترم قاچاقچی و گروگانگیران گرامی، کاری برخلاف اعتقاد و باورشان انجام داده باشند؟ پاسخ را، که حتماً منفی ست، حتا فدوی منتظرالظهور هم می داند! یعنی و فی المثل، اگر این بزرگواران زن و بچهء مردم را به گروگان نگیرند یا فعالان مدنی و کارگری را بازداشت و به حبس های طولانی محکوم و عندالاقتضا اعدام نفرمایند، و... آنوقت است که خلاف اعتقاد و باورشان عمل کرده اند!◄

شما چهل سال است عليه فريب بزرگی که زندگی شما را به دردناک ترين شکل ممکن تبديل به جهنم کرده جنگيده ايد و خيزش امروز شما نيز، در راستای یک آزادی خواهی واقعی قطعاً در تاريخ معاصر ايران بعنوان يک نقطهء عطف مهم ثبت خواهد شد اما پرسش اصلی آن است که چگونه می توان نگذاشت که پايان اين خيزش نيز به همان جائی برسد که خيزش های قبلی شما رسيده است؟◄

آیا ایران نیاز به یک قانون اساسی تازه‌ دارد؟ نارسایی‌های قانون اساسی جمهوری اسلامی در کجاست؟ چه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با قانون اساسی مشروطه دارد؟ یک قانون اساسی تازه در ایرانِ امروز باید بر اساس چه ملاک‌ها و اصولی تدوین شود؟ در این گفتگو، عبدالکریم لاهیجی و احمد سلامتیان به این مباحث پرداخته‌اند. عبدالکریم لاهیجی، از برجسته‌ترین حقوق‌دانان ایران، و تنها بازمانده‌ی گروه چهارنفره‌ای است که طرح اولیه‌ء قانون اساسی ایران را نوشتند. احمد سلامتیان، از اعضای سابق جبهه‌ی ملی ایران و نماینده‌ی مردم اصفهان در اولین مجلس بعد از انقلاب بود.◄