آغاز کار جنبش: 14 امرداد 1392

 Fax: 509-352-9630

  iraniansdm.n@gmail.com

سردبير: اسماعيل نوری علا

 

 

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی

ويدئوهای آموزشی

دعوت به مطالعه و امضای

بیانیهء «جدایی کامل حکومت

و مذهب در ایران»

بيانيه جنبش دربارهء برجام

18 شهريور 1394

برنامهء مهستان

در يکشنبهء پيش رو

15 مهر 1397 - 7 اکتبر 2018

بخش اول:

بررسی  ششمين

کنگرهء سکولار دموکرات های ايران

سخنران: اسماعيل نوری علا

مدير نشست: منوچهر يزديان

********

بخش دوم:

معرفی طرح کنگره معتمدین سیاسی مخالفان حکومت اسلامی در برون مرز

سخنران: ايمان فروتن

مدير نشست: محمود ابطحی

********

پخش زندهء نشست عمومی مهستان

هر يکشنبه

8:30 شب تهران

6 عصر اروپای مرکزی

9 صبح کاليفرنيا

پخش مستقيم از:

تلويزيون کانال يک

تلويزيون ميهن و

رسانه های اجتماعی مهستان

********

پيوند به آرشيو برنامه های مهستان

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال آن مطالبه ای نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

توجه: مطالب مندرج در اين پايگاه نظر شخصی نويسندگان و يا سازمان های مختلف است که به دليل

ارتباط ارتباط شان با مسائل مورد توجه جنبش انتخاب شده اند و لزومآً نظر جنبش نيستند.

نظر رسمی جنبش هميشه و فقط با امضای سخنگوی آن منتشر می شود.

جمعه 13 تا يک شنبه 15 مهر 1397 - 5 تا 7 اکتبر 2018

آرشيو صفحات اول اين سايت                 جستجو در اين سايت                 پيوند به سايت های ديگر

سايت مهستان            آرشيو يکشنبه های مهستان          برنامهء «رمز پيروزی»

پيمان نامهء عصر نو         سايت کنگرهء سالانهء سکولار دموکرات های ايران

حزب سکولار دموکرت ايرانيان         نشريهء «گيتی مداری» حزب        بيانيه های مشترک با حزب مشروطه ايران

همدردی با دوست

درگذشت دوست قديمی و عزيزمان، خانم ناهيد پهلوان، همسر ارجمند آقای عباس پهلوان، نويسندهء مبارز و سردبير مجله فردوسی (در ايران) و فردوسی نو (در خارج) را به عباس عزيز و دختر برومندش عسل پهلوان، و پسران و دختر ديگرش و نيز همه اعضاء خانواده های پهلوان و الوند تسليت گفته و خود را صميمانه در غم آنان شريک می دانيم.

شکوه ميرزادگی - اسماعيل نوری علا

زنی با هوشی زلال و نیروی درکی شریف و انسانی

دو دو تا

حمیدرضا رحیمی

فدوی با آنکه هیچ نسبتی، اعم از سببی و نسبی با برادر ترامپ ندارد، و حتا با اینکه از نعمت رأی دادن در ایران سابق محروم بوده، به وی نیز رأی نداده است، اما برخی اظهار نظرهای وی، بعلت نزدیکی به واقعیت، قابل تأمل است و از آن میان: «دونالد ترامپ، رئیس ‌جمهوری ایالات متحده آمریکا در سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل رهبران ایران را به دزدی اموال ملت این کشور متهم کرد و گفت که آنها این اموال را صرف تامین مالی تروریسم در منطقه می‌کنند./ العربیه» شما بفرمائيد که آيا غیر از این بوده یا هست؟!

مجلس موسسان یا شورا؟

هدایت سلطانزاده

شاید چنین تصور شود که مجلس موسسان یک نهاد ذاتاً بورژوائی است، و شورا یک عنصر پرولتری را نمایندگی می‌کند. صرف‌نظر از این‌که عنوان بورژوائی دادن به مجلس موسسان و یا وظیفه‌ی مشابه قائل شدن به «شورا» در تدوین قانون اساسی یک کشور درک نادرستی است، کنارهم آوردن آن‌ها بیان یک تناقض است. این دو ایده‌ی عام، هرکدام خاستگاه تاریخی و نیز نقش متفاوت خود را دارند و یکی نمی‌تواند نقش دیگری را برعهده گیرد.

در حاشیهء کنگرهء ششم سکولار دموکرات ها
سام قندچی

باید، در حاشيهء بيرونی کنگره و جدا از آن، بدانیم همهء «جریانات گذشته»، که از پیش از انقلاب همچنان در چهل سال گذشته در اپوزیسیون ایران ادامه داشته اند، همان حرف های گذشته را تکرار می کنند و حتی یک کلمه از بحث هایی را که باعث شده به دستاوردهای کنگرهء ششم سکولار دموکرات ها برسیم نه گوش کرده اند و نه اصلاً می دانند که دیدگاه های تازه چیست، و تصور می کنند همان حرفهایی است که قبل و بعد از انقلاب پنجاه و هفت همچنان تکرار می کنند.

«نقد» داروی درمان است، نه زهرِ میراندن

درنگان سیستانی

نقد در فرهنگ ما ژرف ریشه ندوانده است. نقد را بیشتر برای کوبیدن و نابودی دیگران دانسته ایم. نقدگری رفتاری دشمنانه است تا سازنده. هم نقدگر چنین می کند و هم نقد شونده چنین در میابد؛ هر دو به زبان و کردار یکدیگر نیک آشنایند. داد و ستد میان نقد کننده و نقد شونده بر ساختن نیست و بلکه بر ویرانیدن است. پیداست تا آن هنگام که ما از «نقد» چون داروی درمان یاری نگیریم روزگارمان بهتر از این نخواهد شد. ما در چنبرهء ایستایی و میرایی به بند خواهیم ماند و برونرفتی فراروی مان پدیدار نمی شود.

علی خامنه‌ای با ایران چه کرد؟

مجید محمدی

سیاست‌های خامنه‌ای نقش مستقیم در فلاکت و فقر و ناامنی اجتماعی در جامعه‌ی ایران داشته است. در دوران وی بر تعداد فقرا و بیکاران و وابستگان به کمک‌های دولتی برای ادامه‌ی حیات افزوده شد. اقتصاد مقاومتی، مهندسی فرهنگی، مداخلات خارجی در سوریه و یمن و عراق، جذب ده‌ها هزار طلبه و تامین هزینه‌ی زندگی و تبلیغات آنها در سراسر دنیا، سرکوب گسترده در داخل و ترور در خارج از کشور مایه‌ی فروپاشی اجتماعی، ورشکستگی اقتصادی، انسداد سیاسی و بی‌اعتباری بین‌المللی کشور شده است. اگر بخواهیم کارنامه‌ی وی را با دیگر رهبران کشورها مقایسه کنیم استالین، پول‌پوت، موگابه، قذافی و اسدها بهترین مثال‌ها هستند.

دست آورد در سازمان ملل!

در دولت های نهم و دهم وقتی اوس محمود به سازمان ملل می رفت و نوبت سخنرانی او می شد حضار برای بی احترامی عمدی بلند می شدند و سالن را ترک می کردند. و دوربین های تقریبا همه تلویزیون های جهانی و پرمخاطب این صحنه را نشان می دادند و علیه نظام مقدس تبلیغات استکباری می نمودند، در حالی که در سخنرانی آشیخ حسن روحانی چنین حرکت توهین آمیزی دیده نمی شود و حضار و نمایندگان کشورهای عضو سازمان ملل با اطلاع از زمان سخنرانی رئیس حکومت اسلامی کلهم اجمعین اصلا در اجلاس حاضر نشده و نیامده بودند که بخواهند بروند (!) و این یک دستاورد و پا آورد بزرگ دولت روحانی محسوب می گردد و جا دارد رعایا موقع بازگشت روحانی به کشور دنبال اتومبیل او بدوند و وی را امیرکهیر جدید ایران خطاب و مجسمه اش را بسازند!

به کنگرهء جنبش سکولار دموکرات ایرانیان

پیام خانم هایده توکلی، دبیر کل حزب مشروطه ایران

از چند ماه پیش دو حزب سکولار دموکرات ایرانیان و مشروطه ایران (لیبرال دموکرات)، وارد مرحلهء هم نظری و همکاری هدفمند شدند. چندین بیانیه استوار و روشنگر منتشر داشتند که به نوبهء خویش در فضای تاکنونی اپوزیسیون پیشاهنگ بوده، امیدها پرورده، و در کوتاه زمانی جنبشی با تکاپوی محسوس در اپوزیسون پدید آوردند. در آیندهء نزدیک و میانه، امید بر آن است که پیرامون این هستهء کارآمد زمینهء همکاری و رایزنی گسترده تر در اپوزیسون برون کشوری فراهم آمده و ابتکار عمل به شیوهء تعیین کننده ای به دست نیروهای مسئول، منطقی و دموکرات، و البته همزمان هدفمند و پرکار، بیافتد تا بن بست کمابیش چهل سالهء اپوزیسیون گشوده گشته و امید و پویایی سراسر ایران دوستان درون و بیرون از کشور را فرا گیرد.

من علی گلی هستم، جوانی از جوانان ايران...

سخنرانی در ششمین کنگرهء سکولار دموکرات‌ها

به نظر من، فوری ترين و مبرم ترين وظيفه برای هر مبارز عليه حکومت اسلامی نه حفظ محيط زيست است، نه حفظ ميراث فرهنگی و نه حل مسئله قوميت ها و غيره. بله، اينها همه مهم و اساسی هستند اما کليد حل همهء اين مشکلات در دست جوانانی ايرانی است که قرار است يک خرابهء ورشکسته را به ايرانی آزاد آباد تبديل کنند. و اين جوانان هستند که امروز بوسيلهء اين حکومت يا اسير زندان اند، يا اسير اعتياد و يا گرفتار نوميدی. و منشاء اصلی آن هم تعطيل «بازار کار» در حکومت اسلامی است که توليد داخلی را تعطيل کرده و بازار مصرف را به دست چينی ها و اروپائی ها سپرده است.

راه حلی برای گذار به دموکراسی

سید هاشم خواستار نمایندهء معلمان ایران

زمانی که تمام راه های اصلاح امور کشور بر ملتی توسط حاکمیت مستبد بسته شود، حاکمیت مستبد انقلاب را به ملت تحمیل کرده و ملت ایران چاره ای ندارد جز رفتن بسوی یک انقلاب رهایی بخش که هدفش تنها ازادی و دموکراسی است. و البته ملت ایران در سایه ی آزادی و دموکراسی به تمام ارزوهایش خواهد رسید... و مسیر انقلاب بدینصورت خواهد بود که تمام کشور را اعتصاب فرا خواهد گرفت. یعنی آموزش و پرورش و شرکت نفت و تمام کارمندان دولت و کارگران کارخانجات و کشاورزان و اتوبوس رانی و کامیون داران و مغازه داران و .... همه و همه اعتصاب و تجمعات خیابانی بر پا خواهند کرد...

برخی نظرات در مورد دختران و پسران جوان ايران

سپيده قياسوند

این روزها اغلب ایرانی ها از هم می پرسند که به راستی چرا صدای جوانان در نمی آید. چرا دانشجویان سکوت کرده اند؟! چرا وقتی معلمان اعتراض می کنند، الباقی عزیزان هموطن سکوت می کنند؟ چرا وقتی کارگران اعتصاب می کنند، سایر شهروندان از طرفداری از حقوق آنها طفره می روند. چرا وقتی دراویش گنابادی علیه اعدام ناعادلانه اعتراض می کنند مابقی در دفاع از آنها اقدامی نمی کند؟! چرا وقتی رامین ها و زانیارها را اعدام میکنند فقط همان قومیت در داخل ایران اعتراض می کنند؟! برای من جواب اش روشن است: با شکست جنبش دانشجوئی و جنبش سبز، جوان ايرانی سکوت کرده و گرفتار بحران است؛ بحرانی با بيست و يک سال سکوت و فرار و افسردگی.

بهترین گزینه: سکولاريسم

احد قربانی دهنا

برداشت از سکولاریسم بسیار متفاوت است. از برداشت ضددین که آن را به صورت دشنام بکار می برند، تا آزادگی و احترام به آزادی وجدان و بیان و پاسداری از کرامت انسان و نیل به آزادی مذهب راستین. دغدغهء عمدهء نظریه ‌پردازان سکولاریسم معاصر از يکسو تضمین آزادی مذهب و وجدان در جامعهء سکولار و، از سوی ديگر، منجر نشدن سکولاریسم به مذهب ‌ستیزی است. اما چرا در یک جامعه - حتی در آنجائی که پیروان یک شریعت اکثریت مطلق دارند - قانون وضعی و عرفی بهتر از اجرای شریعت و قانون الهی است؟ به دلایل گوناگون سکولاریسم بهترین گزینه است.

ضرورت یک بدیل فراحزبی

عطا هودشتیان

امروز بیش از هرچیز، باید سقوط جمهوری اسلامی را مدیریت کرد. اگر نمی‌خواهیم قدرت‌های جهانی برای ما راه یابی کنند، تنها اپوزیسیون، یعنی خودمان، باید هدایت جنبش اعتراضی را بکف بگیریم. بنابراین مشکل این دوره ما اپوزیسیون است. تاکنون اپوزیسیون گرفتار تنوع بوده است و چیزی به نام «هویت مستقل» از خود نشان نداده است. فصل مشترک و خصوصیت اصلی تقریبا تمامی گروه‌های اپوزیسیون دیگر-ناباوری ست. یعنی دیگری را قبول نمی‌کنیم تا زمانی که وی پشتیبان ما شود. اما، حال زمان آن رسیده است که به برپایی یک همبستگی ملی همت کنیم و گردهم آییم. ما در این اقدام نسبت به حرکت مستمر اعراضات بسیار عقب هستیم.

ملایان، برندگان سه انقلاب

فاضل غیبی

هنوز بسیاری در حیرت‌اند که چگونه “مشتی ملای از دنیا بی‌خبر” جنبش دمکراسی‌خواهانۀ ایران‌ را چنان منحرف کردند که به برقراری بدترین نوع حکومت در دنیا منجر شد. واقعیت این است که اگر ما ملت ایران از درک و آگاهی تاریخی برخوردار بودیم، چنین تحولی ممکن نمی‌شد. این در حالی ست که علم تاریخ ابزار و شیوه ‌های بسیار مفیدی را در اختیار تاریخ‌ پژوهان قرار داده است که با استفاده از آنها می توانستند به سادگی به  درک تاریخی درستی دست یابند و اگر چنین نکردند، بدین علت که آنان سرسپردۀ ایدئولوژی ‌هایی بودند که از تاریخ نگاری بهره برداری تبلیغی می‌کنند.

ااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا

Gitimadari6