|
نادری که «نادر» ماند
از سايت مشروطه
 در
29 بهمن 1378 نادر نادرپور (متولد 16خرداد 1308 در تهران) در شهر لس‌آنجلس
درگذشت. او در میان شاعران شعر نو به لحاظ فهم سیاسی یک استثنا بود. وقتی
خطر انقلاب اسلامی را حس کرد، همانند «مهشید امیر شاهی» با زبانی تند و تیز
ویرانی ایران امروز را پیش بینی کرد. او در مجموعهء «صبح دروغین» موضع آشتی
ناپذیر خود را در برابر انقلاب اسلامی و خمینی روشن کرد. عمیق ترین شعر او
در مجموعهء «صبح دروغین»، «خون و خاکستر» نام دارد. در خون و خاکستر زندگی
پناهندگی و فرار بزرگ از جهنم حکومت اسلامی و نگهبان قدسی اش خمینی را به
تصویر می کشد.◄
خوش قولی
حمیدرضا رحیمی
*
آیت‌الله خمینی در آبان
1357
نیز در گفت‌وگو با راسل کر
تصریح کرد:
«حکومت اسلامی مبنی بر حقوق بشر و ملاحظه آن است. هیچ سازمانی و
حکومتی به اندازهأ اسلام ملاحظه حقوق بشر را نکرده است. آزادی و دموکراسی به تمام معنا
در حکومت اسلامی است.» او در این گفت‌وگو
افزود:
«اسلام همهء حقوق و امور بشر را تضمین کرده است. الان از فشار حکومت در ایران،
آزادی نه برای مرد است و نه برای زن؛ در اسلام برای همه هست.»
* فدوی:
بفرمائید که امام راحل(ل)،
و جانشین خلف او، به
کدامیک از تعهدات خویش عمل نفرموده است، بله؟! فلذا بس کنید دیگر!، اگر شد،
برادر "بایدن" را هم حالی کنید!،
اجرتان با گربهء مرتضاعلی(ع).◄
پادکست های حزب سکولار دموکرات ايرانیان
بازگشت به قرون وسطی
آرشيوپادکست ها- دوره اول◄
/ دوره های دوم وسوم
◄
نگرانی خامنه‌ای از رشد سکولاریسم در شهر قم
گزارش صدای آلمان
محمدی
عراقی، مسئول دفتر رهبر ایران، که در بزرگداشت آیت‌الله مصباح یزدی، سخن
می‌گفت، چنين اظهار داشت که مبارزه با "سکولاریسم نو" از وظایف اصلی
روحانیت است. او گفته است که رهبر جمهوری اسلامی هم از این موضوع نگران است
و آن را آشکار هم کرده است. او "ظهور سکولاریسم نو" را مهمترین دغدغهء
آیت‌الله مصباح یزدی، آن روحانی بنیادگرا، دانست و تأکید کرد: «این خطر
همچنان جدی است و در سخنان رهبر انقلاب اسلامی هم این هشدار دیده می‌شود».◄
انقلاب
ما
روند
سکولاریزاسیون جهانی رامتوقف کرد!
گفتگو با حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه
قبل
از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سکولاریسم (جدایی دین از عرصه‌های اجتماعی)
و سکولاریزاسیون جزو بدیهیات و مسلمات جامعه شناسی بود، اما انقلاب اسلامی
نه تنها این امر بدیهی در حوزه علوم اجتماعی، را از بداهت بیرون کرد تا
دیگر امر بدیهی دانسته نشود، بلکه دین با مقوله‌های مختلفی پیوند وثیقی
پیدا کرد، مسئله رابطه علم و دین، دین و هنر، دین و جامعه، دین و سیاست،
دین و اقتصاد، دین و امنیت، دین و سلامت و … مطرح شد،
البته گاهی اوقات واژه دین را به کار می‌برند و گاهی اوقات واژه معنویت.
◄
همهء ابزار‌های خشن معترضان در دوران پهلوی
بهنام قلی‌پور
حامیان
رژيم اسلامی در سال‌های اخیر همواره از اعتراض‌های خیابانی به شدت انتقاد
کرده و با تکرار اینکه «معترضان دست به تخریب اموال عمومی می‌زنند»، از
سرکوب آنها حمایت می‌کنند. آنها اما دربارهء خشونت‌های «انقلابیون» در
دورهء پهلوی سکوت می‌کنند و حداکثر به «مقابله با حاکم جائر» ارجاع
می‌دهند.
◄
|
انقلاب
بیست و دو بهمن: انفجار نور یا انتحار کور؟
عبدالستار دوشوکی
 آنکس
که 42 سال و 4 ماه پیش دو قوطی رنگ فشاری سیاه و سرخ را به منِ دانشجو داد
تا نیم شب ها بر روی دیوارهای شهر چابهار بنویسم "خمینی عزیزم بگو که
خون بریزم"، دو سال بعد از انقلاب، خون
خودش بعنوان "ضد انقلاب" همانند هزاران بیگناه دیگر توسط خمینی ریخته شد.
بر روی دیوارهای فرسوده شهر شعار را به رنگ سیاه می نوشتم، اما برای واژهء
"خون" از قوطی رنگ قرمز استفاده می
کردم تا کورکورانه در مقتل خویش چون برّه‌ای در مذبح و برده‌ای در مسلخ حق
مطلب را ادا کرده باشم.◄
پنجاهمین سالگرد «حماسه سیاهکل» یا
عاشورای فداییان
محمود تجلی‌مهر
 این
که جوانانی در سال‌های 1340 به جای این که در دانشگاه و جامعه به دنبال
پیشرفت کار و درس و آینده خود و موفقیت شخصی باشند به دخالت در مسائل
اجتماعی و سیاسی می‌پردازند، امری است شایسته و گرامی. این که جوانانی با
هدف و قصدی نیکو به کارهای نابخردانه دست می‌زنند، بدون دانش و اندیشه به
جنایت نیز می‌پردازند و بهانه‌ای به ساواک و حکومت دیکتاتوری می‌دهند تا
اختناق را گسترش دهد، امری است شایسته نقد بی‌رحمانه و صریح.◄
دیگر
نمی شود این تهدیدها را جدی نگرفت
سام قندچی
 اخيراً
خبری را در
گویانیو،ز
به نقل از
العربیه خواندم. اصلاً این خبر در خودش، صرفنظر از حملهء رژیم اسلامی به
کنگرهء مجاهدین، لازم است مورد توجه اپوزیسیون قرار گیرد. دوستانی نظیر
آقای
ایرج مصداقی
که در این
زمینه
تخصص دارند ضروری است به این موضوع جدا از اینکه در تشکیلات مجاهدین روی
داده، توجه
کنند. از دیدگاه صاحب این قلم این مورد نظیر بویراحمدی در تشکیلات زنده یاد
بختیار
است
و ما همزمان همین تازگی ماجراهای ربودن و قتل زنده یاد
روح الله زم
را شاهد
بودیم. دیگر
نمی
شود این تهدیدها را جدی نگرفت و و موضوعی مربوط به تشکیلات خاصی تلقی کرد.
تهدید رو به به همهء اپوزیسیون در داخل و خارج دارد، صرفنظر از اینکه به چه
نحله ی فکری و
سیاسی تعلق داریم و اینکه با مبارزه مسلحانه موافق یا مخالف هستیم! رسیدگی
به این
موضوع برای حفاظت از شخصیت ها و سازمان های خارج کشور، اهمیت اساسی دارد.
به یاد
نوشتهء
دکتر لادن برومند در مورد نقش هاشمی رفسنجانی در قتل های خارج کشور
می
افتم که هنوز هم
اصلاح
طلبان و همکاران رفسنجانی
در خارج کشور، در آن مورد سکوت می کنند!
(منبع)
در سالگرد 22 بهمن: آلترناتیوهای رژیم و اپوزیسیون
سام قندچی
موضوع
کوکلاکس کلان های اسلامی، معضلی جهانی است و اگر امروز به فعالیت های
فرهنگی، سیاسی و ایدئولوژیک برای مقابله با آن توجه جدی نشود، پنج سال دیگر
نظیر تجربهء فاشیسم در سال های 1940، ممکن است برای جهان جز راهکارهای
نظامی نظیر آنچه در بمباران های برلین و بمب اتمی هیروشیما به یاد داریم،
راه چاره ای
باقی
نماند! آنچه دربارهء آلترناتیوهای رژیم و اپوزیسیون در زیر می آید همهء
آلترناتیوها نیستند، و فقط آلترناتیوهایی ذکر شده اند که در این برههء
زمانی بنظر جدی تر می آیند.◄
دموکراسی، نظام حاکمیت قانونی ملت
منوچهر یزدیان
 در
این نوشته واژهء دموکراسی در ریشهء اصلی خود، یعنی در بستر کشورداری و
مدیریت یک کشور، مد نظر بوده و مورد بررسی قرار می گیرد. از سوی دیگر لازم
است گفته شود که این نوشته، علیرغم بیان شرایط و اجزای تشکیل دهنده
"دموکراسی"، طرحی برای استقرار دموکراسی در ایران نیست. این نوشته می کوشد
تا تفاوت پایه ای میان "دموکراسی در یک کشور" را از موضوعات دیگری مانند
چگونگی "رفتار و کردار" انسان ها در یک جامعه یا درون یک خانواده، حزب،
انجمن، بنیاد، قوم و طایفه، محل کار و از این دست که غالبا به واژه
دموکراسی نسبت داده می شوند را نشان دهد.◄
در دفاع از جامعه و جامعه
شناسی
فرزانه امجدی
تعریف
ماهیت و نقش عمومی علم جامعه شناسی، از آغاز تکوین این علم تاکنون، همواره
امری مناقشه برانگیز و مورد بحث بوده است... «خودآگاهی» جامعه شناسی، چه
به عنوان علمی دانشگاهی، چه به عنوان بینشی خاص در تحلیل مسائل اجتماعی و
سیاسی روز، و چه در مقام یک گفتمان مجزا در میان سایر علوم انسانی و تجربی،
تقریباً همیشه و در همه جا یک معضل بوده که بحث‌های زیادی را به دنبال خود
آورده است: فقط جمعیت یعنی مجموعه‌ای از افراد یا جامعه با شأن و حیثیت
خودش؟ مسئله این است.◄
سیمای رهبر سیاسی در سده بیست و یکم
م- روغنی
استبداد
دینی، بحران مشروعیت، فساد همه‌گیر، گرانی، تحریم، تهیدستی، دهها هزار جان
باخته کرونایی در اثر بیماری خامنه‌ای به تئوری توطئه و بی‌کفایتی و
بی‌تدبیری حکومت و تبعیض نهادینه شده، نیاز به کشتی‌بان دیگری است. این
کشتی‌بان کیست و چگونه خواهد آمد؟ برخی در انتظار ظهورند و شماری در آروزی
اقتدارگرایی همچون رضا شاهند. آیا انتظار ظهور “امام” و یا دل بستن به
اقتدارگرایان کارگشاست؟ رهبر سیاسی سده بیست و یکم این مرزو بوم کیست و
رویکردهایش چگونه است؟◄
|
