اين نشريه دوشنبه ها و جمعه ها

      به روز می شود

  سردبير: اسماعيل نوری علا

  Fax: 509-352-9630

  iraniansdm.n@gmail.com

  ◊ جستجو در اين سايت

  ◊ آرشيو صفحات اول اين سايت

  ◊ پيوند به سايت های ديگر

  

  ويدئوهای آموزشی

  ◊ مفاهيم اصلی

  

  ◊ «ماايرانی بی تبعيض میخواهيم»

  ◊ پيمان نامهء عصر نو

  ◊ بیانیهء جدایی کامل حکومت ومذهب

 

  ◊ مهستان جنبش سکولار دموکراسی

  ◊ کنگرهء سالانهء سکولار دموکراتها

  ◊ سايت سکولاريسم نو

  ◊ شبکه سکولارهای سبز ايران

 

  ◊ حزب سکولار دموکرت ايرانيان

  ◊ نشريهء «گيتی مداری» حزب

  خبرگاه (خبرگزاری روزانهء حزب)

  

برنامهء يکشنبهء پيش رو

12 آبان 1398 - 3 نوامبر 2019

موضوع:

نمايش يک روند دموکراتيک:

 انتخابات شورای مديريت مهستان

 وآشنائی با آنها که انتخاب می شوند

 همراه با بحث دربارهء آيندهء مهستان

همراه با طرح نظرات رسيده

از داخل و خارج مهستان

مدير جلسه:

منوچهر يزديان

آرشيو برنامه های يکشنبه مهستان

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال آن مطالبه ای نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

 

 

 

 

تاريخ اعلام موجوديت «جنبش»: 14 امرداد 1392

تاريخ انتشار اين شماره: جمعه 10 تا يکشنبه 12 آبان 1398 - 1  تا 3 نوامبر 2019

لينک به تصوير بزرگ تر

دیکتاتوری، ترس، انکار، و روز کوروش بزرگ

شکوه میرزادگی

یکی از نشانه های روشن این ترس و انکار را در رفتار و گفتار سردمداران حکومت دیکتاتوری اسلامی حاکم بر ایران و در ارتباط با کوروش بزرگ شاهد بوده ایم. درچندین سال گذشته برگزاری «روز کوروش» مسایل عجیب و حیرت انگیزی را از سوی حکومت اسلامی به دنبال آورده است؛ مسایلی که بسیار فراتر از خواست ساده ی برگزاری بزرگداشت برای یک شخصیت تاریخی و ملی قرار گرفته و آن را تبدیل کرده به یک مبارزه ی سیاسی با یک حکومت دیکتاتوری.

چرا بعد از 42 سال

از هر نوع فعالیت سیاسی کناره گیری می کنم؟

عبدالستار دوشوکی

مشکل اساسی ما این بود که می خواستیم مشکلات‌مان را با همان طرز فکری حل کنیم که با آن، مشکلات را به ‌وجود آورده بودیم. در نتیجه در گذر زمان خودمان تبدیل به بخشی از مشکل شدیم و شوربختانه هیچ نتیجه ای جز کدورت درونی و یاس بیرونی حاصل نشد. بقول حافظ "جز قلب تیره هیچ نشد حاصل و هنوز؛ باطل در این خیال که اکسیر می‌کنند".

همراه با پاسخ کوتاه اسماعيل نوری علا

ارزيابی توفيق ها و شکست های اپوزيسيون

گفتگو با اسماعيل نوری علا

در برنامهء آخرین لحظه بمديريت شهرام همايون

يک تبریک و تسلیت بجا!

حمیدرضا رحیمی

فدوی مصیبت وارده ناشی از رحلت حضرت ابوبکر البغدادی را به حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا له الفدا(عج) و نایب البته بر حق اش، مجتهدالزمان ملاذ الانام صاحب السّیف و القلم والپیپ، اعلیحضرت العظما سید علی(ع) خامنه ای (ضپ) و نیز سایر حضرات آیات عظام و حجج اسلام به ترتیب ریش، ضاعف الله اموالهم اجمعین، تبریک و تسلیت عرض نموده و برای باز ماندگان بقای عمر، و برای آن مرحوم نیز علو "زوجات " را از درگاه احدیت مسئلت دارد.

انطباق استوانهء کورش بزرگ با «اسناد دیگر»

پرفسور کاوه فرخ

سیاست های شناخته شده در استوانه کورش با بهره گیری از دو دسته بنیادین از یافته ها گواهی شده است: (الف) بنمایه هایی که به زمان زندگی کوروش مربوط اند و (ب) بنمایه هایی که به زمان فرمانروایی هخامنشی پس از مرگ کوروش بر میگردند. منابع بنیادین نشان می دهند که سیاست های شناخته شده در استوانهء کورش تنها ویژهء بابل نبوده و نيز تنها ویژهء زمان زندگی کوروش نبوده اند. بر اساس اين منابع جستار آمده در مقاله کنونی الگوئی را که سیاست نیکوکارانهء شناخته شده در استوانهء کورش را تنها بازتابی از "تبلیغات ایرانیان" در سنجش با سیاست های راستین هخامنشیان وانمود می کند را بزیر پرسش می برد.

بزرگداشت روز کوروش در آیینهء حقوق بشری امروز

بیانیه بنیاد میراث پاسارگاد

امسال پانزدهمین سالی ست که ایرانیان روز هفتم آبان، 29 اکتبر، را که مصادف است با «روز صدور منشور حقوق بشر کوروش بزرگ» گرامی می دارند. در این روز بسیاری از مردمان از سراسر ایران به پاسارگاد رفته و نسبت به مهمترین شخصیت ملی ـ تاریخی ایرانزمین ادای احترام به جای می آورند. و ایرانیان بسیاری نیز، چه در وطن، و چه دور از وطن، در خانه ها و اماکن عمومی، این روز را جشن می گیرند. متاسفانه حکومت اسلامی حاکم برسرزمین مان، همزمان با گسترش استقبال مردمان از روز کوروش، انواع و اقسام آزارها و موانع را برای جلوگیری از حضور آن ها در پاسارگاد و یا در مراسم و جشن ها فراهم می آورد.

سمفونی فالش: سر و شکل جامعه‌ء توده‌ای ایران

ن. ابوعطا

هر جنبش توده‌وار حول یک اهریمن ویژه شکل می‌گیرد. اما این اهریمن تنها جنبه‌ی بیرونی ندارد و در «قوم یهود»، «بورژوازی»، «صهیونیسم» و «استکبار جهانی» خلاصه نمی‌شود. هر خویشتن متمایز در ذهن شخص که بخواهد به جای زندگی انگل‌وار و مقلدانه در ظلمات، خودانگیختگی و فردیت را برگزیند، دشمن است و باید نابود شود. این خویشتن متمایز در یک جامعه‌ی استبدادزده با اقتصادی متمرکز و رانتی می‌تواند تباهی مادی، بی‌بهرگی از هر نوع امتیاز اجتماعی و حتی حذف فیزیکی به بار بیاورد.

ملت ایران و اشتباه قومگرایان

جلال ایجادی

از این نابسامانی ها باید بیرون رفت. هرگز نیروهای پراکنده موفق نخواهند شد و ما نیاز به ائتلاف نیروهای سکولار و آزادی دوست داریم. امید به مداخلهء خارجی یک توهم و یا پیمان شکنی با تاریخ و فرهنگ است، ایجاد «حکومت پرولتاریا» یک استبداد است، «فدرالیسم قومی» یک عقب گرد خطرناک نسبت به «حقوق شهروندی»است. در چنین شرایطی و با توجه قدرت دینی متمرکز حاکم، معقول ترین راه همان اتحاد همهء مردم ایران، ائتلاف تمام نیروهای دمکراتیک و سکولار ایران، و دوری از وسوسهء تجزیه طلبانه و دوری از نظریهء «اسلام رحمانی» است.

داستان ققنوس: آونگی در بزنگاه، برای شاهزاده

ازيز داديار

در باور طیف «سلطنت طلب ها»، پادشاه «سلطان» کشور است و مقام سلطنت هم «موهبتی است که ملّت به پادشاه داده». دیدگاه این دسته چنین است: «همه‌ء نیروهای سیاسی دیگر، به جز ما سلطنت طلب ها، "پنجاه و هفتی" بوده اند و ما را به روز سیاه اکنونی نشانده اند، لذا با آنها هیچگونه همدلی، همبستگی و همکاری نخواهیم کرد. آنها به کشور، مردم و سلطنت خیانت کرده و بدهکارند». اما این هم میهنان انگار آن ضرب المثل را نشنیده اند که می گوید: «سوزنی بخود و جوالدوزی به دیگران»!

اطلاعيهء کناره‌ گیری دو تن از اعضای «ققنوس»

دکتر الهیار کنگرلو و دکتر عطا هودشتیان

علیرغم تلاش‌های بسیار، ما، امضاء کنندگان این نوشته، انتظارات خود را در ادامه روند و تحول این گروه نیافتیم و برآنیم که روند تعیین شده توسط اکثریت اعضاء گروه، در مسیری که ما از ابتدا درنظر داشتیم پیش نمی‌رود. در هر اقدام مشترکی شاید اختلاف نظر و سلیقه وجود داشته باشد. گاه این اختلافات مانعی برای ادامه همکاری ایجاد نمی‌کند، ولی گاه آنها، در تحقق اهداف تعین شده خلل ایجاد می‌کنند. ما ضرورت‌ها و خواسته‌های خود را در برنامه‌ها و سازماندهی پیش گرفته شده توسط اکثریت گروه نیافتیم.

در زيرزمين «خانهء پدری» چه می گذرد؟

گزارشی از صدای آلمان

اکران فیلم «خانهء پدری» اثر کیانوش عیاری، بعد اين همه سال توقيف و نورتاباندن به "جنایتی مخفی در خانه پدری"، بازتاب گسترده‌ای در میان منتقدان و کاربران شبکه‌های اجتماعی داشته است. در اين ميان کارگردانان و منتقدان زیادی زبان به تحسین تصمیم رئیس سازمان سینمایی برای رفع توقیف فیلم گشوده و برخی فیلم را بهترین کار عیاری و "اصل سینمای ایران" نامیده اند. مثلاً، پوران درخشنده و اسعدیان نمونه‌ای از کارگردانانی هستند که خانه پدری را "روشنگر و تأثیرگذار" و "فیلمی کم‌نظیر" دانسته‌اند. اما فيلم با واکنش‌های منفی زیادی هم روبرو شده است؛ واکنش‌هایی که زمینه‌ را برای توقیف دوباره این فیلم مهیا کرده اند.

شاه تاریخی یا شاه خیالی؟

بمناسبت صد سالگی آخرین شاه ایران

عباس میلانی

شاه ایران را دوست می‌داشت و عظمت و بزرگی‌اش را می‌خواست در این راه گام‌هایی سخت بلند برداشت اما در دو دهه آخر سلطنتش گمان داشت که تنها کسی است که راه رسیدن به این بزرگی را می‌شناسد. در نتیجه جزم اندیشی مخالفان و سیاست‌های گاه نادرست خودش، از دل تاریک آن سازندگی، استبدادی دینی و تجددستیز برخاست. پرده بعدی این تراژدی را، به گمانم، تنها می‌توان با نگاهی تاریخی بازشناخت و به کمکش ایرانی آزاد و آباد ساخت.

چرا شاه تمام نمی‌شود؟

کیوان حسینی

به رغم اینکه "اعلی‌حضرت همایونی" بیش از چهار دهه است که خاک و عرصه سیاسی ایران را ترک کرده، اما هنوز، فراتر از یک شخصیت تاریخی بلکه به عنوان یک مرجع سیاسی، حضور دارد. برگ برنده یا پاشنه آشیل، او هرازگاهی باز می‌گردد و ایده‌هایی خاص را نمایندگی می‌کند. به همین دلیل است که محمدرضا شاه اگر چه گاهی زیر سایه یادگارها و کارنامه پدرش و گاهی به کمک سرسختی و ابتکارات پسرش، اما هنوز می‌تواند مساله روز باشد.

از «کورد» است که بر «کرد» است

مصطفى نصيرى

مفهوم ملت در کشورهایی مانند ترکیه و عراق و سوریه، «جعل»ی جدید و ترجمه‌ای است و همانند ملیت ایران پدیده‌ای قدیم و تاریخی نیست. «جعل»ی بودن مفهوم ملت در کشورهای یاد شده از یکسو، اشتباه و مبارزه مسلحانه احزاب کردی با دولت‌های کشورهای یاد شده، که آن‌ها نیز دولت‌های غیرتاریخی و در واقع جعل جامعه ‌شناسانه‌اند، از سوی دیگر، وضعیت بی‌تعلّقی امروزی را برای این بخش از کردها رقم زده است. کردها در ترکیه و عراق و سوریه، نه بخشی از ملت‌های ـ ولو نیم‌بند ـ این کشورها هستند و نه به شهروندی اين کشورها درآمده‌اند تا در چنین مواقعی به دیگر هموطنان ـ ولو قراردادی ـ خود تکیه کنند.

00000000000000000000000