Fax: 509-352-9630

  iraniansdm.n@gmail.com

اين نشريهء دو بار در هفته

دوشنبه ها و پنج شنبه ها

منتشر می شود

سردبير: اسماعيل نوری علا

برنامهء يکشنبه ای که گذشت

14 بهمن  - 3 فوريه

موضوع ميزگرد:

اپوزيسيون، کنفرانس ورشو و فراسوی يک اقدام

فايل تصويری     فايل صوتی

شرکت کنندگان در اين ميزگرد:

    

هايده توکلی     عبدالستار دوشوکی

  

بهداد جاويدان        امير بيگلر

   

   ميلاد آقائی    اسماعيل نوری علا 

مدير نشست:  منوچهر يزديان

آرشيو برنامه های يکشنبه مهستان

1. ما با مذهب و عقيدهء هيچکس سر دعوا نداريم اما حضور مذهب و ايدئولوژی کسی را در قانون اساسی و نهادهای حکومتی  نمی پذيريم.

2. و از آنجا که حکومت اسلامی مسلط  بر ايران را قابل اصلاح و حتی قانونی نمی دانيم، طبعاً، در خارج کشور، از آن جز خواست انحلال آن مطالبه ای نداريم؛

3. و به همين دليل می توان انتظار داشت که  نام هيچ يک از هواداران جنبش در زير نامه هائی که خطاب به گردانندگان رژيم نوشته می شوند ديده نشود.

4. اما، در عين حال، ما از همهء مطالبات بر حق هموطنان اسير خود در داخل کشور از غاصبان حکومت مسلط بر سرزمين مان حمايت می کنيم.

5. آنچه در اين سايت «اختصاصی و غير خبری» منتشر می شود يا در موافقت با سکولار دموکراسی است (مثل نوشته های انحلال طلبان و مخالفان حکومت اسلامی) و يا در مخالفت با آن (مثل نوشته های اصلاح طلبان، که با نوار توضيحی مشخص می شوند) و يا مسائل را بصورت جدی و طنر از ديدگاهی سکولار دموکرات مطرح می کند. در همه حال اصولی که  در «پيمان نامهء عصر نو» منعکس اند، راهنمای ما محسوب می شوند.

6. انتخاب مقالات وارده و برگرفته از منابع مختلف، و همچنين انتخاب تيتر مناسبی برای آنها  با سردبير است.

7. به احترام «جمهوريت»، در اين پايگاه، هر کجا سخن از حکومت مسلط  بر ايران پيش آيد، واژهء «جمهوری» به «حکومت» يا «رژيم»  تبديل می شود.

8. و از آنجا که بين ايران و ملت ايران  از يکسو، و حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان، از سوی ديگر، تفاوت و جدائی قائليم، در هر متن که واژهء ايران بکار رفته اما منظور رژيم اسلامی باشد، ما بجای ايران عبارت «رژيم ايران» يا «رژيم مسلط بر ايران» را بکار می بريم.

آغاز کار جنبش: 14 امرداد 1392         

تاريخ انتشار اين شماره: دوشنبه 15 تا پنج شنبه 18 بهمن 1397 - 4 تا 7 فوريه 2019

جستجو در اين سايت   آرشيو صفحات اول اين سايت   دوشنبه ها و پنج شنبه ها منتشر می شود  پيمان نامهء عصر نو

پيوند به سايت های ديگر   سايت مهستان    کنگرهء سالانهء سکولار دموکرات های ايران    پيوند به سايت های ديگر

حزب سکولار دموکرت ايرانيان       نشريهء «گيتی مداری» حزب      بيانيه های مشترک با حزب مشروطه ايران

مقالاتی دربارهء مفاهيم اصلی         ويدئوهای آموزشی        بیانیهء «جدایی کامل حکومت و مذهب در ایران»

فشار همه جانبه به رعایا!

اسکندر دلدم

وزیر نفت رژيم اسلامی که در فروش نفت مثل گاری توی گل فرو رفته است و به خاطر بازگشت تحریم های همه جانبهء آمریکا حتی در بورس تهران هم نتوانسته است چند گالن بیست لیتری نفت بفروشد! در دهم بهمن ماه اعلام کرد «چاره ای جز گران کردن بهای سوخت در داخل کشور نداریم!» یعنی زورشان به استکبار جهانی و آمریکا که نمی رسد یقهء رعایا را در داخل کشور گرفته و جیب امت همیشه درمانده را می زنند! وزیر "کش ور" هم در عالم رفاقت  با او می گويد: بهای بنزین در منطقهء پنجاه و چهار سنت است که ما در ایران دوازده سنت به مردم می فروشیم! یکی نیست به این بابا بگه عمو! دسته هونگ رو دیدی کدو رو ندیدی؟! اگر بهای بنزین در منطقه پنجاه و چهار سنت است دستمزد کارگر هم ساعتی هشت دلار است نه مثل ایران سی - چهل سنت!

چرا ائتلاف چپ و اسلامگرایی از ترامپ متنفر است؟

مجید محمدی

امروز مشخص است که لگد زدن چپ‌ها و اسلامگرایان در نوشته‌ها و مواضع‌شان به ترامپ برای رضای خدا و خلق و دانش نیست بلکه برای سر پا نگاه داشتن دایناسورهایی از جنس روحانیت شیعه و میراث خواران استالین و لنین است که در زبان آنها تجسد و تجسم می‌یابد... تنفر از ترامپ دلایل عمومی‌ای نیز دارد که شامل همه‌ی مقامات آمریکایی در هر دوره‌ای می‌شود: تنفر از نظام سرمایه‌داری غیررانتی، اسرائیل، تمدن غربی، آزادی بیان و رسانه‌ها و مذهب، تجارت آزاد، مسئولیت فردی، دمکراسی غیرخلقی و غیراستصوابی و تقدم شایسته‌سالاری بر قبیله‌سالاری یا ایدئولوژی‌سالاری.

ناتوانی جنبش زنان در محافظت از دستاوردهایش

در سال های نخست انقلاب

مریم حسین‌خواه

پس از سقوط حکومت پهلوی در بهمن پنجاه و هفت، هنوز تب انقلاب در جان مردم بود که زنان با شوک از دست رفتن بسیاری از حقوقی که طی هفت دهه‌ی پیش کسب کرده بودند، مواجه شدند. اولین ضربه، 15 روز پس از پیروزی انقلاب بود که آیت‌الله خمینی قانون حمایت خانواده را مخالف شرع و ملغی اعلام کرد. ده روز بعد، دستور منع ورود زنان بی‌حجاب به ادارات داده شد، چند روز بعد موج گسترده‌ی اخراج زنان از ادارات و بیمارستان‌ها و ارتش آغاز شد، بعد زنان از قضاوت محروم شدند و کمی بعدتر نیز قانون اساسی‌ای تصویب شد که در آن خبری از برابری جنسیتی نبود.

طنز و تمسخُر، سلاح ملّتی خوش ذوق!

محمد هادی

جدا از تمامی مسائل و پارامترهای سیاست و نیروها و قدرت های موثر در سرنوشت رژیم آخوندها، با نگاهی به انبوه هزاران هزار جوک و لطیفه و طنز و تمسخرهایی که مردم علیه رژیم تا کنون کوک و تولید نموده اند، تلویحاً می توان نتیجه گرفت که اولاً کمتر رژیمی در دنیا این چنین مضحکه و مسخرۀ ملّت و شهروندان خود بوده و ثانیاً ثابت می کند که آخوندها اقتدار و مشروعیت را در اعماق اندیشه و قلب های مردم باخته و مدت هاست که، تنها بکمک های عینی و غیبی، یک بازی باخته را کش و قوس داده و وقت کشی می کنند!

علاج فضائی

حمیدرضا رحیمی

فدوی امشب نایب الزیارة بود و، در مرور خبرهای دارالخرافه، تیتر زیر را البته چون آب نداشت، نخست تیمم، و سپس زیارت کرد. التماس دعا: «ایران: برنامهء موشکی ما قابل مذاکره نیست... برنامهء فضایی را توسعه می‌دهیم. / العربیه»  ضمناً یک مقام شدیداً آگاه که نخواست تا انقلاب بعدی(عج) نامش فاش شود، پس از دریافت چندین کیلو پول، بعنوان  کارمزد، به فرستادهء فدوی گفت که حضرت آقا در نظر دارد که برادر احمدی نژاد را به فضا پرتاب کند که هم برنامه فضایی را پیش ببرد، و هم از شر معجزه هزاره سوم، که مانند درب مسجد روی دست معظم له مانده راحت شود.

درخواست دعوت شدن به شرکت در کنفرانس ورشو

نامه دوازده سازمان سياسی سکولار دموکرات

از آنجا که هدف اعلام شدهء اين کنفرانس برقراری ثبات و امنيت در خاور ميانه و نيز مقابله با «تأثير برهم زنندهء ثبات» و آشوب آفرينی حکومت اسلامی ايران در منطقه و جهان است، ما علاقمنديم تا بر اين نکته تأکيد کنيم که بی شک اکثريت مردم ايران در طی چهار دهه اخير بی هيج ملاحظه ای با نقش مخرب اين حکومت نه تنها در خاور ميانه که در سراسر جهان و در داخل کشورشان مخالف اند. رفتار ماجراجويانهء اين حکومت ياغی از هر جهت موجب خسارات فراوانی برای مردم ايران بوده است. لذا ضروری است که در رايزنی های بين المللی پيرامون ايران، مردم اين کشور شريک عمدهء بحث شناخته شوند.

پیش نیازهای خیزش عمومی برای استقرار دموکراسی

وحيد تهرانی

فرض کنیم اکثریت مردم ایران به زیانبار بودن ادامه حیات رژیم آخوندی برای ایران، اصلاح ناپذیر بودن آن، ضرورت تغییرات ساختاری در سیستم سیاسی و اخلاقی بودن قیام برای ایجاد این تغییرات در کشور پی برده باشند؛ آیا همین آگاهی برای کنار رفتن رژیم اسلامی و استقرار یک حکومت سکولار دموکرات در کشور کفایت می کند؟ واضح است که نه. این ممکن است شرط لازم باشد اما به هیچ وجه شرط کافی نیست. به نظر نگارنده، در شرایط حاضر، دو مساله مهم، یا بگوییم دو مانع بزرگ، برای انجام اصلاحات بنیادی به منظور استقرار مردمسالار واقعی در ایران وجود دارد: ظهور و استعلای جنبش های پوپولیستی و مساله اقدام جمعی.

هدف، پیام، مخاطب و کارکردِ اعتراف های تحمیلی اخیر

فرج سرکوهی

این سخن نادرست است که اعتراف های تحمیلی اخیر بی اثر یا نشانهء ناتوانی نظام است، چرا که مخاطبان این اعتراف ها، حتا اگر بدانند که پیام اصلی با شکنجه بر زبان ها آمده است، محتوای پیام را باور می کنند چون می خواهند که باور کنند. چرا نظام شکنجه از ابزار رسوای مصاحبه تحمیلی دست برنمی دارد؟ اعتراف تحمیلی چه کارکردی دارد و برای چه مخاطبانی تولید و پخش می شود؟..

بازی فوتبال و رویارویی دو مجموعهء ارزشی

این نکته را نباید فراموش کرد که در چند سال اخیر رژيم اسلامی، به همراه هر گروه ورزشی که برای مسابقات به خارج می آیند، تعداد زیادی از ماموران و خانواده های آن ها را، با تعداد زیادی پرچم جمهوری اسلامی به خارج می فرستد تا هم این پرچم ها را بین خارج کشوری ها پخش کنند و هم برای آن دسته از ایرانیان خارج کشوری که که به دیدن این مسابقات می روند و مایل نیستند پرچم جمهوری اسلامی را به دست بگیرند فضای نامناسبی فراهم آورند. اينگونه است که حضور تيم های ملی ايران در اين مسابقات اغلب صحنه را به ميدان ستيزی پنهان تبديل می کند که در آن دو فرهنگ و دو مجموعه ی ارزشی رو در روی هم قرار می گیرند.

بحران ونزوئلا؛ داخلی یا خارجی؟

مکس فیشر، تحلیلگر نیویورک‌تایمز

بحران ونزوئلا بیش از آنکه سرچشمه خارجی داشته باشد، ناشی از سوء مدیریت و فساد گسترده و باندبازی‌های داخلی است. چاوز در دورهء حکومت خود جنگی علیه نهادها و جامعه مدنی ونزوئلا به‌راه انداخت و کشورش را از دموکراسی تهی کرد. مادورو، معاون و جانشين او، هم در مسیر سلف خود قدم برداشت. اما مادورو افزون بر این اقدامات، مبادرت به چاپ پول بدون پشتوانه کرد که تورم افسار گسیخته را موجب شد.

آینه ونزوئلا برای آرایش نیست!

اسماعیل هوشیار

ونزوئلا آینه ای برای آرایش شترهای حاکم نیست، اینجا ایستگاهی برای تغییر است! البته که حرف های سیاستمداران غربی کشک است: «انتخابات آزاد، دموکراسی، حقوق بشر، مردم !..» ولی با جارو شدن دیکتاتورهای وامانده از قرن پیش به هر شکلی خیلی موافقم. آمریکای لاتین باشد یا خاورمیانه، زیاد تفاوتی ندارد. نفت داشته باشد یا نداشته باشد، دیکتاتورش که منگول باشد نتیجه یکی است: وامانده های قرن پیش باید بروند...

ونزوئلا، چرخۀ خشونت، و درس‌هایی برای ما

کاظم علمداری

"دو قطبی" جامعه ‏را باز هم بیشتر شکافته و شکاف را عمیق‌تر می‌کند. "ادورو" و همراهان او در قدرت مسئول ‏اصلی ایجاد وضعیت کنونی ونزوئلا هستند. آنها به خاطر منافع مردم و سرنوشت کشورش ‏باید از قدرت کناره گیری کنند و نخواهند بیش از این جامعه فلج شود.‏ جامعهء ما، ایران، نیز اگر چه به سطح بحران ونزوئلا نرسیده است، اما ادامۀ روند کنونی ‏امیدبخش نیست. حکومت اسلامی، بعنوان عامل اصلی خشونت، جامعهء ایران را در مسیری قرار ‏داده است که می‌تواند به چرخهء بی‌سرانجام خشونت، یعنی دست آویختن برخی از گروه‌های اجتماعی مستأصل، به مبارزات مسلحانه بیانجامد. آنگاه سرنوشت ونزوئلا با ابعادی ‏گسترده‌تر می‌تواند سرنوشت ما هم باشد.

000000000000000000000000