اتحاد برای تجزيه؟
در هفتهء گذشته
چند سازمان سياسیِ «منطقه ای -
قومی»، همراه با چند سازمان کمونيستی، طی اعلاميه
ای از احزاب، نهادها، سازمان و جریان‌های جمهوری خواه دموکراتی که خود را با
تفاهم نامه آنها همسو می‌دانند، دعوت به
«همکاری و همگامی در مبارزه برای
سرنگونی جمهوری اسلامی» نموده اند. در موقعيت کنونی کشورمان، اين مسئله مورد
توافق همگانی است که بدون «اتحاد نيروهای سياسی مخالف حکومت اسلامی مسلط بر
ايران»، يا اين حکومت پايدار می ماند، يا به يک ديکتاتوری تمام عيار نظامی می
انجامد، و يا کشور از هم می پاشد. بدين لحاظ مژدهء اتحاد نيروهائی از اپوزيسيون
بسيار دلگرم کننده است... اما صادر کنندگان اين بيانيه برای رسیدن به مقاصد خود
دارای «طرح مشترک» ويژه ای نيز هستند که دارای چهار ده بند است و، متأسفانه،
بخصوص بند دوم آن، با تکرار مطالب تفرقه برانگيزی که سابقه ای طولانی دارند، کل «دعوت
به اتحاد» اين سازمان ها را در محاق ترديد می اندازد.◄
معنای واقعی و ضرورت ناسیوناليسم
گفتگو با اسماعيل نوری علا
در برنامهء دنيای امروز بمديريت دکتر پريسا ساعد
مشکل
آرمانگریی
نیست، فقدان
جامعه باز است!
سام قندچی
بسیاری
از کسانی که از تجربهء
استبداد سیاسی و فکری کمونیسم یا اسلام
سياسی
بیرون آمده اند تصور می
کنند
که دلیل اصلی استبداد آن سیستم
ها
آرمانگرائی
مندرج در
آن ها بوده است و،
در نتيجه،
به نفی آرمانگرائی می رسند.
اما
واقعیت این است که حتی لیبرالیسم هم
- چه
در زمینه اقتصادی و چه در زمینه سیاسی
-
بسیار آرمانگرا تر از اتوپیسم کمونیستی بوده است
اما مادر استبداد نشده است؛ زيرا
آنچه
تجربهء
دموکراسی های غرب را
از بقيه جهان
جدا می کند باور آنها به
«جامعه
باز»
است.◄
چنبرهء فساد سیاه بر ایران
گزارش دیدبان شهروند
در
سال‌های اخیرکه فشار اقتصادی در ایران به اوج خود رسیده و فقر فزاینده گریبان
تعداد بیشتری از مردم ایران را گرفته است نگاه‌های بیشتری به سوی هزینه های
هنگفت حکومت اسلامی برای گروه‌های شبه نظامی جلب شده است. با دیدن ارقامی سرسام
آور و شناخت برخی از این گروه‌ها می‌توانیم بیشتر و بهتر متوجه خشم فراوان
مردم علیه سیاست‌های منطقه‌ای حکومت اسلامی شویم؛ مردمی که به نظر می‌رسد این
روزها به این نتیجه رسیده‌اند که بیشترین هدر رفت سرمایهء مالی و انسانی در
چرخهء غلط سیاست خارجی نظام اتفاق میافتد و برای مقابله با آن باید پایه‌های
اصلی و ایدئولوژیک نظام را هدف قرار داد تا اجازه ندهند منابعی که می‌تواند به
افزایش خیر عمومی در ایران منجر شود خرج ماجراجویی‌ها و دشمنی‌های این نظام
شود.◄
حذف
کلمهء
«ایران» از مراسم ارتشی
گزارشی از کيهان لندن
با فشار سازمان
عقیدتی سیاسی ارتش دو واژه فارسی از متن دعا و احترامات نظامی حذف شد.
فرماندهان باید به جای استفاده از درود در احترامات نظامی از «سلام علیکم»
استفاده کنند. به جای عبارت «سربازان ایران» باید از «سربازان انقلاب» استفاده
شود. تقدیر از مدافعان امنیت و جبهه مقاومت نیز به متن نیایش افزوده شده است.
این «اصلاحیه» با هدف تغییر زبان و بیان رایج در «ارتش ملی» برای تبدیل آن به
«ارتش انقلابی و اسلامی» صادر شده است.◄
مرگ انديشی به نوعی انسداد فرهنگي مي‌رسد
گفتگو با محمد صنعتی
مسالهء
«فرهنگ مرگ» بسيار مهم است. جامعه‌ای كه اين اندازه مرگ‌انديش شود، به نوعي
انسداد فرهنگي مي‌رسد. وقتي من ترس از مرگ دارم، تلاش مي‌كنم براي رهائی از آن
كاري بكنم. اما يك زمانی هست كه مرگ طلب مي‌شوم. يك وقت اصلا فكر مي‌كنم زندگي
روی زمين و زندگي زميني تماما نقش و نگار است، همه پوچ است، همه هيچ است و با
اتكا به اين سخن كه نبايد به آنچه فناپذير است، دلبسته باشيم، بگوييم كه نبايد
هيچ كاری در اين دنيا بكنيم. در نتيجه به همين عقب ماندگي مي‌رسيم.◄
پاسخی به دعوت دانشجويان از نخبگان
جواد کاشی
خیلی
راه دور نرویم. خطاب شما به روشنفکران چنان است که گویی آنها اساساً بیرون از
مدار قدرت‌اند. ضمیری پاک دارند. دل در گرو مردم دارند و سراسر اخلاقی و پاک
سرشتند. فقط غافلند و نیازمند ندایی بوده‌اند که سر از خواب غفلت بردارند.
حقیقاً چنین است؟ چرا به این واقعیت آشکار چشم بسته‌اید که روشنفکری نیز دکانی
است که نان و نام دارد و اکثر روشنفکران و اساتید دانشگاه و قلم داران نیز کسب
و کاری دارند و زندگی می‌کنند. از قلیل آنها بگذرید. اکثر آنها نه از سر غفلت
بلکه از سری که در گریبان زندگی کرده‌اند به آنچه گفتید توجه نمی‌کنند.◄
