حکومت
اسلامی، قدرت سیاسی
-
دینیِ
پاتولوژیک
جلال ایجادی
با توجه به
ساختار هرم متمرکز قدرت سیاسی و مشخصه استبدادی و فردی آن، هیچ ارگانی از حکومت
بطرز عادی عمل نمی کند و بعلاوه مجموعه ماشین حکومتی در مدار بحرانی همه جانبه
است. این حکومت، خود را دارای ایدئولوژی دینی برتر اعلام کرد و به مردم بهشت را
وعده داد. ولی در
تجربهء
انسانی و اجتماعی، بسیاری دریافتند که ایدئولوژی دینی رژیم جنایتکارانه و تبعیض
گراست. حکومت خشونت رسمی خود را «قانونی» و «مقدس» و «الهی» نشان داده و هرگونه
تجاوزی را موجه معرفی می نماید.◄
یادمان هویت ملی مبتنی بر اصول
(نگاهی به کتاب جديد فوکوياما)
جواد کاشی
فوکویاما همه
را به احیای هویت ملی مبتنی بر اصول فرا
می خواند.
بعقيدهء او
«ملی‌گرایی
که بر انگاره‌های عصر روشنگری ظهور کرد، مبتنی بر باورهای نژادی و قومی نبود،
بلکه بر منظومه‌ای از آراء اصولی عصر روشنگری نظیر آزادی و برابری انسانی
استوار بود. اگرچه بعدها بسیاری از امواج ملی‌گرایی به باورهای نژادی
درآمیختند، اما پیوند میان ملی‌گرایی و باورهای نژادی و قومیتی لزوماً در سرشت
ملی گرایی نهفته نیست. فوکویاما، هم لیبرال‌ها و هم چپ‌ها را فرامی‌خواند تا
برای نجات ارزش‌های عصر روشنگری، پرچم آن سنخ از ملی گرایی را برافرازند و در
مقابل سیاست‌های هویت دنیای امروز مقاومت کنند.◄
ترس و توسعه
نیافتگی
محمود سریع‌القلم
اینکه
افراد تا چه میزان نگران پیامدهای فعالیت‌های خود هستند به همان میزان کمتر
برای نو آوری فکر می‌کنند و سازماندهی می‌کنند. شهرداری لس‌آنجلس هم به
عزاداران عاشورا اجازه داد در مرکز شهر مراسم خود را برگزار کنند و هم به
حامیان پادشاه باستانی ایران، کوروش. چرا هر دو نوع سازماندهی آزادی دارند؟ چون
سیستمی وجود دارد که هراسی از سازماندهی‌های متفاوت ندارد.◄
عواقب ناگوار مدیریت غیردمکراتیک ثروت‌های نفتی
بیژن افتخاری
در
این مقاله به یکی از پر اهمیت ترین موضوعات سیاسی- اقتصادی قرن اخیر کشورمان
خواهیم پرداخت. نخست به نقش کلیدی نفت وگاز، این ثروت عظیم خفته در زیر خاک
میهن‌مان در پایان بخشیدن به دوران دو هزار و پانصد ساله سلطنت در ایران و آن
هم در زمانی که یکی از مقتدرترین شاهان صد و پنجاه سال اخیر در رأس قدرت بود؛
می‌پردازیم و سپس نفش پر اهمیت این ماده حیاتی برای جهان را درسرنوشت "جمهوری
اسلامی" مورد بررسی قرار خواهیم داد.◄
حکومتِ بی آینده*
کاظم کردوانی
آینده
این حکومت را تنها وضعیت خود حکومت تعیین نمی کند. اپوزیسیون ایران نیز نقش
مهمی
در چگونگی آیندهء
این حکومت دارد. در نبود یک اپوزیسیون ملی و قدرت مند هم خطر فروپاشی
جامعه و دخالت
نیروهای بیگانه وجود دارد و هم خطر اسفنجی شدن جامعه...
به رغم
همهء
مشکلات شناخته شدهء
اپوزیسیون ایران
)چه در
درون خود و چه در
وضعیتِ سیاستِ
سرکوب
گرایانه ی کنونی حکومت)
چنانچه اپوزیسیون ملی و آزادی خواه ایران بتواند،
با نشان
دادن بلوغ فکری و سیاسی، موفق به ایجاد یک ائتلاف بزرگ ملی از کلیهء
نیروهای سیاسی بگردد که دغدغه
ای جز منافع مردم و کشور ایران و حفظ تمامیت ارضی آن نداشته باشند و خواهان
حکومتی سکولار و
دموکرات بر اساس
جدایی دین از حکومت و سازگار با حقوق بشر باشند، آیندهء
این حکومتِ بی آینده مشخص
تر خواهد شد.◄
یک آلترناتیو سوسیالیستی ضروری و ممکن است!
بیانیهء کنفرانس استکهلم
از جانب چند حزب و سازمان سیاسی چپ
جمهوری اسلامی
در ذهنیتِ بخش عظیمی از جامعه ایران تمام شده و مسئله جایگزینی آن به دستور روز
بدل شده است. طبقاتِ حاکم اعم از اپوزیسیونِ مُجاز تا نمایندگانِ سیاسی
اپوزیسیون بورژوائی، تلاش دارند روند دست بدست شدن حاکمیت سیاسی بورژوازی
اسلامی با کمترین دخالتِ مردم کارگر و زحمتکش صورت گیرد. کل بحث شکست خورده
اصلاح طلبی اسلامی، رفراندم، آشتی ملی و آلترناتیو سازی برسر مصون نگاهداشتن
ماشین دولتی بورژوائی و ارگان های سرکوب آن از گزندِ عملِ انقلابی طبقه کارگر و
اردوی چپ و سوسیالیست جامعه است.◄
بيست گزارۀ صریح و شفاف در بارۀ شرایط کشور
احمد زیدآبادی
دولت
ترامپ ممکن است با گردآوری تحکم‌آمیز و آمرانۀ برخی چهره‌ها و گروه‌ها زیر چتر
واحد و هدایت و منضبط کردن آنها از راه تشویق و تهدید، اپوزیسیون پر هیاهویی را
سازمان دهد. این اپوزیسیون احتمالی با برخورداری از حمایت مالی و دیپلماتیک و
بخصوص رسانه‌ای ایالات متحده می‌تواند با جمعیت ناراضی در کشور ارتباط برقرار
کرده و آنها را به سمت و سوی سیاسی دلخواه سوق دهد. سرانجام چنین حرکتی ممکن
است سرنوشت صربستان عهد میلوشوویچ را در ایران تکرار کند. احتمال پیوستن برخی
از گروه‌ها و چهره‌های مشهور به این اپوزیسیون از سر ناچاری و یا از باب «اکل
میته» محتمل است.◄
