امری نه اتفاقی،  که سخت سنجیده و کارآمد

(متن پیام به نشست حزب مشروطه در هامبورگ)*

اسماعیل نوری علا

با درود به حضار محترم. با اینکه هموندان حزب ما در نشست امروزِ شما حضور دارند و، در نتیجه، نیازی به ارسال پیامی از جانب من وجود ندارد اما، بنا به خواست جناب فؤاد پاشائی، دبیر کل محترم حزب مشروطه ایران، تنها بعنوان بنیانگزار چند نهاد سکولار دموکرات در خارج از ایران، این چند کلمه را تقدیم شما می کنم  و از زحمتی که از این بایت برای هموندم ایجاد میکنم عذرخواهم.

نخست لازم است بگویم که ما – بعنوان اعضاء یک حزب جمهوریخواه - چرا در نشستی که از جانب یک حزب پادشاهی خواه برگذار می شود حضور پیدا کرده ایم. در واقع همکاری دو حزب ما دارای سابقه ای دیرینه است، که در ابتدای امر، ناشی از دوستی قدیم من با زنده یاد داریوش همایون بود و سپس به نوشتن هشت اعلامیهء مشترک دربارهء مسائل مختلف سیاسی منجر شد، و آنگاه به ائتلافی مابین حزبِ ما و جبهه 7 آبان و اندیشکدهء آوای آزادی

و ایجاد «مرکز همکاری های ایران مداران» رسید.

واقع اینکه، همکاری دیرپای حزب ما ، با حزب مشروطه، پاسخی عملی به سخن شاهزاده رضا پهلوی بود که مکرراً می گفتند که اختلاف نظر بین پادشاهی طلبان و جمهوری خواهان مسئله ای نیست که در سطح مبارزه کنونیِ همهء ما با حکومت اسلامیِ مسلط بر کشورمان، قابل تصمیم گیری و حل و فصل باشد.

در این زمان، که حتی کار دولت دوران گذار آغاز نشده، طرحِ اینگونه اختلافاتِ نظری تنها موجبِ به تعویق انداختن پیروزی اپوزیسیون، بر حکومتی ایدئولوژیک و اسلامی شده و بیش از اکنون، ملت ایران را در بلندتر شدنِ دوران حِرمان و رنج اَش نگاه می دارد.

اگر هدف ما براندازی حکومت اسلامی و استقرار حکومتی سکولار، لیبرال و دموکرات باشد، و اگر ما بتوانیم زیرِ سقف چنین حکومتی، تفاوت جمهوری و پادشاهی پارلمانی را به حداقل برسانیم، آنگاه چرا باید وقت گرانبهای کنونی را صرف ایجاد دو اردوگاه مخالف هم کنیم و به مبارزه علیه دشمن اصلی هر دو نپردازیم؟

خوشبختانه، شاهزاده رضا پهلوی، برای کنار گذاشتن ابهامات ممکن، خود قدم درست را برداشته و اعلام  داشته اند که هر حکومتِ مردم سالار، چه در شکل پادشاهی و چه در قامت جمهوری، باید دارای ساختاری جمهوریتی باشد.

«جمهور» واژه ای عربی است: به معنای «اکثریت مردم»  و اگر ساختار حکومت آینده بر مبنای حکومت مردم، بعنوان صاحبان اصلی مملکت باشد، که مدیران خود را برای مدت معین انتخاب کرده و اصول تفکیک و استقلال قوا را رعایت می کنند، آنگاه تفاوت سیستم پادشاهی و جمهوری به حداقل می رسد و آنچه مردم در ایران آزاد شدهء آینده انتخاب می کنند، مورد موافقتِ هر دو گروه خواهد بود.

بدین لحاظ، تا زمانی که مردمِ آزاد شدهء ایران، نوع حکومت خود را تعیین نکرده اند این مسئله باید، بیرون از حوزهء ائتلاف ها و همکاری های ما حل و فصل شود.

و اکنون، «مرکز همکاری های ایران مداران» با همین نگرش آغاز بکار کرده و رشته های اُلفَتِ چهار سازمان سیاسی را هر چه بیشتر در هم آمیخته است.

بر این سیاق، حضور نمایندگان حزب جمهوریخواه ما در گردهمائیِ فراهم آمده از جانبِ حزبِ پادشاهیِ پارلمانی خواهِ مشروطه، امری نه اتفاقی،  که سخت سنجیده و کارآمد است.

اما خوشحالی دیگر ما، حضور،  در نشستی است که بر نقشِ سرآمدِ زنانِ ایران، در مبارزه علیه حکومت ایدئولوژیک مسلط بر کشورمان تآکید می کند.

اندیشهء مبتنی بر «امت مداری»، که اکنون در ظاهر مذهبیِ خود ظاهر شده، از یکسو خود را بر متن اکثریت پنداری معرفی کرده، و اقلیت را مقهور و شهروند درجه دو و سه قلمداد نموده و، از سوی دیگر، نصف جمعیت یک کشور را  - که زنان آن کشور باشند – بخشی کم اهمیت تر از هر اقلیتی، تلقی می کند.

نتیجهء چنین تفکری آن است که زنان یک جامعه، به همراه گروه هائی که، از لحاظ ایدئولوژی حاکم، «اقلیت» محسوب می شوند، خواه و ناخواه، در صف اول و مقدمِ مبارزه قرار می گیرند و بقیهء جامعه ،که مردان اکثریتی باشند، تنها زمانی در صف این مبارزان قرار خواهند داشت که آگاهانه از امتیازاتی که حکومت ایدئولوژیک ، با سلب امتیاز از زنان و دگراندیشان ، در اختیارشان قرار می دهد صرف نظر کرده و داوطلبانه در کنار مبارزان، علیه حکومتی اشغالگر و بیگانه گرا قرار گیرند. به این اعتبار، حزب ما ، با شعارِ «زنانِ توانمند و مردان همراه»، که بعنوان مضمون گردهمآئی کنونی انتخاب شده، همراه است. و همان موافقتی را که با شعار «زن، زندگی، آزادی» از خودنشان داده است، در موردِ مضمونِ کنفرانس حاضر نیر تکرار می کند.

جامعهء لیبرال، سکولار و دموکرات آینده، جامعهء شهروندی و تساوی آحاد ملت در برابر قانونی است که در راستای اهداف همین شَعائر تصویب شده و، در نتیجه، در آن نه اکثریت و اقلیتی، در ورای ملاحظات قانونی و انتخاباتی وجود دارد، و نه از ناترازیِ جنسیتی و مذهبی و فرهنگی و زبانی خبری هست.

در چنان آینده و جامعهء متمدن و دلپذیری، واقعاً نوع حکومت دارای اهمیت نخست نیست، و هر کس که به آزادی ملت و آبادی میهن اش می اندیشد، در این مورد تنها بر اساسِ مصالح و اندیشه هائی بلند مدت و برآمده از دلِ تاریخ و فرهنگ کشورش انتخاب و عمل می کند.

باری، حضار گرامی، از اینکه با این پیام توانسته ام حضوری دور، اما مشتاقانه، در جمع شما داشته باشم شاکرم و برای تک تک شما یک نشستِ پر محتوا و در راستای پیروزی آرزو می کنم.

ششم اردیبهشت 1404

_________________________

* نشست اخیر حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) در 6 اردیبهشت 1404 (26 آوریل 2025) در تالار موزارت شهر هامبورگ برگزار شد و پیام بنیانگزار نهادهای سکولار دموکرات بوسیلهء خانم سپیده قیاسوند، دبیر شورای مرکزی حزب سکولار دموکرات ایرانیان، خوانده شد.

بازگشت به خانه