تأسيس: 14 مرداد 1392 ـ  در نخستين کنگرهء سکولاردموکرات های ايران  -همزمان با 107 مين سالگرد مشروطه 

  خانه   |    آرشيو صفحات اول سايت    |   جستجو در سايت  |  گنجينهء سکولاريسم نو

18 دی ماه 1402 - 8 ماه ژانویه 2024

واقعهء کرمان گویای آن است که «شما شکست خورده‌اید‌

حسین رونقی

می‌رسد آن روز که پاسخگو شوید:

«چگونه به این وطن رحم نکردید؟»

(ناظم حکمت)

        ابراز خوشحالی بخشی از مردم از وقایع اخیر، ریشهء مستقیم در برخورد حکومت و عوامل اش دارد، همان زمانی که مردم را تحقیر می‌کردند، معترضان را ملحد، منافق، فاحشه می‌نامیدند و اغتشاش‌گر و آشوبگر لقب می‌دادند، یا به آنها انواع اتهام‌های دروغین نسبت می‌دادند، باید این روزها را نیز تصور می‌کردند. وقتی بذر کینه کاشته‌اند، محصول اش را درو می‌کنند.

این رفتارها همچنان نیز با تهدید تحقیرآمیز شهروندان معترض به نکبت موجود، به «شیشه نوشابه» تا «در گونی کردن»، «افشای هویت کاربران شبکه‌های مجازی» و رجزخوانی های وقیحانه، ادامه دارد.

        بر همگان واضح است که نتیجه این رفتارها چیزی جز فوران خشم همگانی در میان تمام گروه‌های مختلف جامعه نخواهد بود.

        وضعیت موجود برآمده از سیاست‌های حاکم و رفتار عوامل اجرایی حاکمیت است، مردم وعده هیچ ‌یک از متصلان حکومتی‌ را دیگر باور نمی‌کنند، چراکه هر روز دروغ و فساد مسئولان جمهوری اسلامی را می‌بینند، برنامه‌ها و تبلیغات تلویزیونی را باور نمی‌کنند، آنها یخچال و سفره‌های خالی خود و اطرافیان خود را می‌بینند، دخل و خرج‌شان را محاسبه می‌کنند، فریاد دادخواهی قربانیان این سال‌ها را می‌شنوند، برای این مردم، دیگر دوران فریب از این نوع، گذشته‌است.

        حقیقت چنان آشکار شده، که هیچ کدام از رسانه‌های رسمی و صداوسیما و دستگاه پروپاگاندای موجود، دیگر کارکرد ندارد. هرچه بیشتر تبلیغ کنند، کمتر موفق می‌شوند. مردم سخن آن‌ها که در خیابان‌ با باتون و گلوله معترضان به نداشتن حداقل آزادی و امکان معیشت را می‌زنند و می‌کشند یا در بازداشتگاه‌ها با ادعای «پیروان راه حاج قاسم»، اقدام به آزار و اذیت و اخذ اعتراف اجباری از زندانیان می‌کنند، مشخصا نمی‌پذیرند!

        واقعه تلخ کرمان که منجر به کشته‌شدن کودکان و شهروندان بی‌گناه شد، نشان از ناکارآمدی سیستم‌های اطلاعاتی- امنیتی رژيم اسلامی دارد. سیستم‌هایی که دغدغهء‌ آنها به‌جای تأمین امنیت کشور و شهروندان و پیگیری مطالبات مردم و منافع ملی، بازداشت و شکنجه‌ی زنان با دلایل واهی از جمله بی‌حجابی و ایجاد ارعاب و سرکوب معترضان و منتقدان است. نظامی که برخی از نشانه‌های گویای تقسیم‌بندی‌ نیروهای خود در راستای جنگ قدرت داخلی را نیز دارد و نشانه‌های فروپاشی در آن دیده می‌شود.

        بدیهی است وقتی سطح دغدغه حاکمیت، پیگیری و بازداشت شهروندانی باشد که برای انتشار یک تصویر «کتلت» یا نوشتن این واژه به اتهام «توهین به مقدسات» محکوم می‌شوند، امنیت، آخرین مسأله‌ی آنهاست.

        نتیجه‌اش می‌شود فاجعه‌ای که در کرمان رخ داد و رفتارهای متناقض و غیرمسئولانه، عدم مدیریت شرایط اضطراری، انتشار اخبار متفاوت، از ترکیدن گاز، تا بمب دستی، بمب کنترلی یا عامل انتحاری و حتی تعداد و آمار متفاوت ازکشته‌شدگان؛ آنگونه که بعد از گذشت چند روز هنوز علت و عامل انفجارها مشخص نیست و گزارش درستی از این موضوع منتشر نشده‌ است، حتی آمار موثقی دردسترس نیست. این‌ها همه جز نشان ضعف دستگاه امنیتی و مدعیان برقراری امنیت مردم نیست. چگونه است در حال پیش‌بردن پیمانامه امنیتی-اطلاعاتی با قدرت متجاوزی چون روسیه هستید و آن نیز هیچ کارکردی به نفع مردم ایران و امنیت ملی ندارد، جز این است که آن پیمان‌نامه قرار است برای کنترل و سرکوب جامعه به‌ستوه آمده مورد استفاده قرار گیرد؟

        مسأله این نیست که داعش مسئولیت این حمله را پذیرفته یا شما بگویید کار اسرائیل است، مساله این است که عموم مردم ایران، جمهوری اسلامی را مقصر و مسئول این واقعه و هرفاجعه دیگری می‌بینند و به عمومی‌ترین زبان در همه جا می‌توان شنید که می‌گویند: «کار خودشان است».

        این یعنی: «شما شکست خورده‌اید»

        شما در ذهن تک‌تک شهروندان ایران سقوط کرده‌اید، حتی برخی حامیان‌تان به این نتیجه رسیده‌اند که اختیار در دست ناکارآمدترین افراد در تامین ابتدایی‌ترین نیازهای مردم است.

        بی‌شک هیچ شهروندی از قربانی شدن کودکان خوشحال نمی‌شود یا آرزوی مرگ برای آنها ندارد، این خط قرمز اخلاقی‌ای است میان ایرانیان و خصوصا آنها که برای حقوق زنان، زندگی بهتر و دستیابی به آزادی می‌جنگند. ما تروریسم را محکوم می‌کنیم چرا که قربانیان آن هستیم و می‌دانیم ابزار جنگ‌افروزی و سرکوب مردم به‌دست قدرت حاکم است. امید ما، اراده ملت ایران برای بازگرداندن امنیت، رفاه، آرامش و آزادی به کشور است.

 

        آیا انسان وطنش را می‌فروشد؟

        آب و نانش را خوردید!

        آیا در این دنیا عزیزتر از وطن هست‌؟!

        چگونه به این وطن رحم نکردید؟

 

        می‌رسد آن‌روز که چرخ، بر مدار حق بگردد

        می‌رسد آن‌روز که به حساب‌های شما برسند

 

        می‌رسد آن روز که پاسخگو شوید:

        «چگونه به این وطن رحم نکردید؟»

                                             «ناظم حکمت»

برگرفته از توئیتر (X) نویسنده

بازگشت به خانه